Το Λαϊκό Κόμμα (44,6%) κερδίζει 186 από τις 350 έδρες του κοινοβουλίου ενώ οι Σοσιαλιστές (28,72%) κερδίζουν μόλις 110 έδρες, σημειώνοντας το χειρότερο εκλογικό τους αποτέλεσμα από το 1975. Στις 11 έδρες από δύο η Αριστερά (6,93%)
Έπειτα από οχτώ χρόνια εξορίας στην αντιπολίτευση, η ισπανική Κεντροδεξιά επιστρέφει στο τιμόνι της εξουσίας, σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για την Ισπανία, για τη Μεσόγειο αλλά και γενικότερα για την Ευρώπη.
Όπως στη γειτονική Πορτογαλία τον περασμένο Ιούνιο, έτσι και στην Ισπανία η τρέχουσα κρίση χρέους έφερε πρόωρα στην εξουσία μια δεξιά παράταξη, η οποία ήρθε να εξαργυρώσει εκλογικά όχι τις δικές της επιτυχίες και την πειθώ του πολιτικού της προγράμματος, αλλά τις αποτυχίες μιας προηγούμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησης στον τομέα της οικονομίας.
Επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων και τα πρώτα exit polls, το “Λαϊκό Κόμμα” (PP) του 56χρονου Μαριάνο Ραχόι κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία.
Συγκεκριμένα, με καταμετρημένο το 99,34% των ψήφων, το PP συγκεντρώνει το 44,6% των ψήφων (αφήνοντας πίσω τους Σοσιαλιστές με 28,72%) και εξασφαλίζει από 186 έδρες στην 350μελή ισπανική Βουλή, περιορίζοντας κατά πολύ την παρουσία των Σοσιαλιστών (PSOE), οι οποίοι φέρονταν να μένουν με 110 έδρες από 169 που είχαν (πρόκειται για τη χειρότερη εκλογική επίδοσή τους από το 1975 και μετά).
Κατά τα λοιπά, η Αριστερά (Izquierda Unida) σχεδόν διπλασιάζει τις ψήφους της και εξασφαλίσει 11 έδρες (είχε μόλις δύο), αλλά και το κόμμα των αριστερών Βάσκων (κόμμα Αμαγιούρ), που εξασφαλίζει 7 έδρες. Τρίτη δύναμη στο ισπανικό κοινοβούλιο είναι τελικά το κόμμα των Καταλανών Αυτονομιστών (CiU) το οποίο αν και έλαβε το 4,18 των ψήφων καταλαμβάνει 16 έδρες. Συνολικά, 13 κόμματα αποκτούν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για την Ισπανία.
Βαρύ κλίμα
Αν και σημαντικότατες για το μέλλον της χώρας, οι χθεσινές εκλογές δεν θύμιζαν αντίστοιχες αναμετρήσεις του παρελθόντος. Το κλίμα στα εκλογικά κέντρα και στους δρόμους των πόλεων δεν ήταν εορταστικό. Κάθε άλλο μάλιστα. Οσο για την προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες, αυτή κυμάνθηκε σε επίπεδα κοντά στο 60%, ελαφρώς χαμηλότερα από εκείνα του 2008.
Η κρισιμότητα της κατάστασης δεν στάθηκε αρκετή να κινητοποιήσει περισσότερους ψηφοφόρους, όπερ σημαίνει πως ο ισπανικός λαός έχει σε έναν βαθμό χάσει την ελπίδα του. Περίπου 21 εκατ. Ισπανοί προσήλθαν χθες στις κάλπες όχι με ενθουσιασμό και μεγάλες προσδοκίες, αλλά με ελαφρώς ζοφερή διάθεση, προκειμένου να εκλέξουν τους 350 βουλευτές και τους 208 γερουσιαστές που θα κληθούν να βγάλουν τη χώρα από τη σκιά της χρεοκοπίας.
“Η Ισπανία αποφασίζει για την κυβέρνηση που θα αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της κρίσης” ήταν ο τίτλος με τον οποίο κυκλοφόρησε η χθεσινή “El Pais”. Απ’ ό,τι φαίνεται, ωστόσο, η εν λόγω “λαίλαπα” δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια για πανηγυρισμούς.
Αλλωστε, τέτοιου είδους εορταστικά περιθώρια δεν αφήνουν ούτε τα εσωτερικά προβλήματα της Ισπανίας, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ποσοστό ανεργίας κοντά στο 22% (ποσοστό το οποίο, πέρα από το γεγονός πως είναι το μεγαλύτερο στην ΕΕ, εκτοξεύεται στο 45% μεταξύ των νέων) και πλέον φλερτάρει ανοιχτά με την ύφεση (για δεύτερη φορά την τελευταία τριετία).
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ήρθαν και οι δυνάμεις της αγοράς να στείλουν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου τα επιτόκια δανεισμού της Ισπανίας κοντά στο “σημείο τήξεως” του 7%.
“Μπορούμε να διαλέξουμε τη σάλτσα μέσα στην οποία θα μας ψήσουν, αλλά το σίγουρο είναι πως θα μας ψήσουν” δήλωσε χαρακτηριστικά, απηχώντας το αίσθημα πολλών συμπατριωτών του, ένας ψηφοφόρος στο πρακτορείο Reuters.
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ Μ. ΡΑΧΟΪ
Χωρίς ηγετική ακτινοβολία, αλλά με “σιδηρά θέληση“
Θεωρείται άχρωμος ως πολιτικός και κακός ως ρήτορας (ψευδίζει ελαφρώς και δυσκολεύεται να εμπνεύσει τα ακροατήρια). Μιλάει με τρόπο συχνά γενικόλογο και διφορούμενο. Του λείπει η ηγετική ακτινοβολία και το μεγαλεπήβολο όραμα. Δεν έχει εμπειρία στη διεθνή πολιτική σκηνή και δεν ομιλεί καλά την αγγλική γλώσσα. Επιπλέον, αν και δεξιός, δεν έχει καταφέρει να οικοδομήσει δεσμούς και να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Ανγκελα Μέρκελ, πράγμα που ενδεχομένως να του ήταν χρήσιμο στην παρούσα φάση. Ο λόγος για τον 56χρονο Μαριάνο Ραχόι, ο οποίος, όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, δεν στερείται ελαττωμάτων.
Ωστόσο, πέρα τις όποιες ελλείψεις του, ο νέος πρωθυπουργός της Ισπανίας έχει και ορισμένα δυνατά σημεία. Αποφασιστικός και πεισματάρης όσο λίγοι, φέρεται χαρακτηριστικά να έχει “σιδηρά θέληση και πολιτικά νεύρα από ατσάλι”. Μελετάει καλά τις κινήσεις του και φημίζεται για τον ήπιο πραγματισμό του, μα πάνω από όλα ξέρει να επιβιώνει στα δύσκολα. Αλλοτε υπουργός Παιδείας και Εσωτερικών υπό τον Αθνάρ, ο 56χρονος ηγέτης του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) ηττήθηκε εκλογικά δύο φορές στο παρελθόν από τον Θαπατέρο (το 2004 και το 2008), αλλά δεν πτοήθηκε.
Απέκρουσε τις επιθέσεις του δεξιού Τύπου (οι οποίες έγιναν ιδιαίτερα έντονες μετά την ήττα του 2008) και καθάρισε το “Λαϊκό Κόμμα” από όσους αποπειράθηκαν να τον ανατρέψουν, στρέφοντας παράλληλα την παράταξη ελαφρώς προς το Κέντρο. Οι συνεργάτες του τον παρομοιάζουν περισσότερο με “δρομέα μεγάλων αποστάσεων παρά με σπρίντερ”. Ωστόσο, όντας πλέον αντιμέτωπος με την κερδοσκοπική επίθεση των αγορών, ο 56χρονος Ραχόι μάλλον θα χρειαστεί όχι μόνο αντοχή αλλά και ταχύτητα.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΧΟΪ
Μέτρα πριν από την ορκωμοσία
“Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία. Ο μόνος στόχος μας τώρα είναι να ξεπεράσουμε τα προβλήματα της ανεργίας και της κρίσης”, δήλωσε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του PP, Aνα Μάτο. Η νέα κυβέρνηση υπό τον 56χρονο Μαριάνο Ραχόι δεν προβλέπεται να ορκιστεί πριν από τα μέσα του Δεκεμβρίου. Ωστόσο, ακριβώς επειδή στην παρούσα φάση κάθε λεπτό μετράει, ο νέος πρωθυπουργός θα δεχθεί πιέσεις ώστε να ανακοινώσει άμεσα, πολύ πριν από τον Δεκέμβριο, τα μέτρα με τα οποία φιλοδοξεί να “εξυγιάνει” την ισπανική οικονομία και να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών.
Ο ίδιος μέχρι στιγμής έχει περιοριστεί σε γενικόλογες εξαγγελίες. Εχει μιλήσει για περικοπές δημοσίων δαπανών και για σημαντικές μεταρρυθμίσεις (μεγαλύτερη ελαστικότητα και απορρύθμιση) στην αγορά εργασίας καθώς και για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Επιπλέον, έχει τονίσει πως θα ξεκινήσει αμέσως συνομιλίες με τις 17 αυτόνομες περιοχές της Ισπανίας, οι οποίες συνολικά παρουσιάζουν υψηλότερα χρέη από την κεντρική κυβέρνηση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
gskafidas@pegasus.gr
Πηγή: http://www.ethnos.gr
