ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ;
Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,
πέρασαν 50 χρόνια από τότε που οι νέοι της πατρίδας μας όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι σε μια φαινομενικά πανίσχυρη χούντα, διεκδικώντας ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οδηγώντας με τον αγώνα και τη θυσία τους στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αν και το δικτατορικό καθεστώς πρόλαβε και άφησε δυστυχώς ανεξίτηλο το αποτύπωμά του μέχρι και σήμερα, με τις τεράστιες ευθύνες του για την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή μεγάλου μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Για πολλούς ιστορικούς, ο Νοέμβρης του ’73 ήταν ο αντίστοιχος Μάης του ’68 στη Γαλλία. Παραμένει όμως και σήμερα επίκαιρο το αίτημα των φοιτητών του Πολυτεχνείου; Για εμάς όχι μόνο παραμένει διαχρονικά επίκαιρο αλλά και πανανθρώπινο. Όσο το ψωμί παραμένει λιγοστό για να χορτάσει τα πεινασμένα στόματα, όσο τα παιδιά αντί για το σχολείο βιώνουν τη φρίκη του πολέμου και όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δημοκρατικές ελευθερίες συνεχίζουν να δοκιμάζονται σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.
Για τους εργαζόμενους, η παρακαταθήκη της γενιάς του Πολυτεχνείου αποτελεί ένα διαρκές σύμβολο ενίσχυσης της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και του θάρρους να αγωνίζεσαι ακόμη και σε γκρίζους καιρούς. Ειδικά για τους συνάδελφους μας που εδώ και πολλά χρόνια αντιμετωπίζουν συνθήκες εργασιακής επισφάλειας, φτωχοποίησης και απαξίωσης, ο απόηχος του Πολυτεχνείου μάς δείχνει ότι το πρώτο βήμα για τη νίκη αποτελεί η απόφαση να απαλλαγούμε από τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, τον ατομικισμό.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Γοίλιας Ισίδωρος Μπεμπένης Εμμανουήλ
