Περίληψη αφηγήματος ‘Το νόμισμα στην όχθη’ του Απόστολου Θηβαίου
Οι αράθυμες μελωδίες του νότου αντηχούν μέσα στο γερασμένο κορμί του θρυλικού, βιρτουόζου Μπίλυ Σέντσιλ. Στις όχθες του ποταμού, στέκει αφημένη η μνήμη, νοτερή υπενθύμιση λανθασμένων επιλογών και αγαπημένων προσώπων, χαμένων πια στη λήθη. Δυο άνθρωποι, με καταβολές διαφορετικές, σμίγουν, ξετυλίγοντας το μίτο της ζωής του γερασμένου θρύλου, με τις φλεγόμενες μνήμες και την άνηβη αυτογνωσία που συνοδεύει τα δειλινά του χρόνια. Στο προσωπείο τούτης της άγνωρης φιγούρας, διαγράφονται τα κουρασμένα μίλια ενός βίου μοναχικού, λαμπερού μα συνάμα άσχημου σαν χρέος άσβηστο. Μοναδική αξία, αναλλοίωτη στο μονοπάτι της ζωής ο έρωτας, να αχνοφέγγει όμοια με της αμφιλύκης το σύθαμπο, ψιχαλίζοντας φως στα φιδογυρισμένα, απόμακρα βαλτοτόπια της νιότης. Και η μουσική να τραγουδά τις αλήθειες μας.
Απόστολος Θηβαίος
