Η πίστη στα συλλογικά οράματα αντίδοτο στις εργασιακές εξελίξεις

Όλοι μαζί περιφρουρούμε τις κατακτήσεις μας, τις συμβάσεις μας, τα εργασιακά μας δικαιώματα

Αγαπητοί συνάδελφοι,

συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, με την οικονομία και την κοινωνία να μετρούν τα όρια αντοχής τους.

Ένα χρόνο μετά την προσφυγή στο μηχανισμό, η Ελλάδα μοιάζει να βρίσκεται ακόμη στην αρχή του δρόμου μιας μεγάλης προσπάθειας, στην οποία διαρκώς προκύπτουν ανάγκες λήψης νέων μέτρων.

Πιο συγκεκριμένα:

• το 2011 η ύφεση της ελληνικής οικονομίας εκτιμάται ότι θα φθάσει σε ποσοστό -3% (σημειώνεται ότι η ύφεση το τελευταίο τρίμηνο του 2010 ξεπέρασε το -6,5%).
• οι αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας πλήττουν καθημερινά το εισόδημα των εργαζομένων. Μέσα σε ένα μόλις χρόνο, ο ανώτατος συντελεστής ΦΠΑ αυξήθηκε διαδοχικά κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι στην αύξηση της έμμεσης φορολογίας καλούνται όλοι να πληρώσουν τον ίδιο φόρο, ανεξάρτητα από την φοροδοτική τους ικανότητα, με συνέπεια να πλήττονται κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα.
• η ανεργία τον Ιανουάριο του 2011 εκτινάχθηκε στο 15,1% με κυριότερα θύματα τις νεότερες ηλικιακά ομάδες και τις γυναίκες. Πρόσφατα, μάλιστα, στη Βουλή διατυπώθηκε η πρόβλεψη για εκτίναξη της ανεργίας στο 22%, το τρέχον έτος, κάτι που στην πράξη σημαίνει άνω του ενός εκατομμυρίου άνεργοι. Την ίδια στιγμή, πολύς λόγος γίνεται για μείωση του ποσού του επιδόματος ανεργίας και περιορισμό των προϋποθέσεων καταβολής του ή ακόμη και για μετατροπή του επιδόματος από βοήθημα στον απολυμένο σε κουπόνι επανένταξης στην αγορά εργασίας.
• στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων απαριθμούμε μια σειρά από δυσμενείς εξελίξεις: διαρκής υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων εργασίας, αλλοίωση του χαρακτήρα και του ρόλου του ΟΜΕΔ, θεσμοθέτηση της δυνατότητας σύναψης ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης, με όρους εργασίας δυσμενέστερους από αυτούς της αντίστοιχης κλαδικής ΣΣΕ και μέχρι το κατώφλι της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων, παράταση της δοκιμαστικής περιόδου από δύο μήνες σε ένα χρόνο, μείωσης του ύψους της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης με τη μέθοδο της «έγκαιρης» προειδοποίησης, δυνατότητα αμοιβής των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας με ποσά κατώτερα ακόμη και της ΕΓΣΕΕ, μείωση του κόστους της υπερωριακής εργασίας, ενίσχυση και καθιέρωση των μορφών ελαστικής απασχόλησης, κ.α.
• η εργοδοτική αυθαιρεσία στον ιδιωτικό τομέα έχει εκτραχυνθεί, με τις καταχρηστικές απολύσεις, τις αυθαίρετες αλλαγές στους όρους εργασίας, τις ατομικές συμβάσεις, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία να αποτελούν καθημερινότητα στους χώρους δουλειάς.

Την ίδια στιγμή, η παρατεινόμενη ύφεση επιδεινώνει την κατάσταση των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες πλήττονται από την καθίζηση της ζήτησης, που προκαλεί η δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, με την εικόνα να συμπληρώνουν η μείωση του τζίρου κατά 30%, η υποχρηματοδότηση ή δραστική περικοπή της χρηματοδότησης από τις τράπεζες και τα καθημερινά λουκέτα.

Επιπλέον, τα αιματηρά περιστατικά των τελευταίων ημερών, στο κέντρο της Αθήνας, με δύο θύματα, και τα επεισόδια στην τελευταία διαδήλωση της ΓΣΕΕ αποτελούν σαφή σημάδια εκθεμελίωσης του κοινωνικού ιστού της χώρας, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο το αίσθημα φόβου και ανασφάλειας σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού.

Σε αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο Σύλλογός μας, με περιοδείες του σε καταστήματα της Αττικής (Κορωπί, Ραφήνα, Νέα Μάκρη, Γέρακα, Παλλήνη, Μαρκόπουλο, Κερατέα, Λ. Ηρακλείου, Ν. Φιλαδέλφεια, Άνω Πατήσια, Νέα Ιωνία), την Κέρκυρα και τη Μυτιλήνη, συνεχίζει να δίνει έμφαση στο να ενημερώνει αλλά και να αφουγκράζεται τις ανησυχίες των συναδέλφων μας, μπροστά στη διαμορφούμενη κατάσταση.

Συνάδελφοι, όλο αυτό το διάστημα, δεν έχουμε σταματήσει να τονίζουμε ότι η συνεχώς εξελισσόμενη κοινωνική και οικονομική κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας βρει από τη θέση του παρατηρητή. Ο ρόλος της απλής αποτύπωσης των γεγονότων, των αναλύσεων ή ακόμη και των εκτιμήσεων δεν μας αρμόζει ως νέα γενιά που οφείλει να αφήσει το δικό της αποτύπωμα σε μια κρίσιμη ώρα για την κοινωνία και τη χώρα μας.

Και βέβαια, σε κάθε περίπτωση δεν σταματάμε να τονίζουμε ότι η περιφρούρηση της σταθερής εργασίας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων υπηρετείται μόνο με την πίστη στα συλλογικά οράματα και τις συλλογικές μορφές εκπροσώπησης, όπως ο Σύλλογός μας, στον αντίποδα της ανάδειξης του ατομισμού και των ατομικών επιλογών ως κυρίαρχων αξιών.

Ας μην λησμονούμε ότι όλα αυτά τα χρόνια τίποτα δε μας χαρίστηκε. Μαζί διεκδικήσαμε και κερδίσαμε την εφαρμογή των κλαδικών συμβάσεων (βασικός μισθός, κλιμάκια, πολυετία) και των κλαδικών επιδομάτων (γάμου και παιδιών, επιστημονικό, βρεφονηπιακού σταθμού, παραμεθόριων περιοχών, κατασκηνωτικό), μαζί διεκδικήσαμε και κερδίσαμε τα επιχειρησιακά επιδόματα (επιχειρησιακή προσαύξηση, παιδική μέριμνα, προνομιακά επιτόκια δανείων προσωπικού και πιστωτικών καρτών), μαζί διασφαλίσαμε την προστασία της μητρότητας (δίμηνη σωρευτική άδεια), μαζί διεκδικήσαμε και κερδίσαμε τις φοιτητικές άδειες και την εφαρμογή του συνόλου των υπολοίπων αδειών.  

 

 

                                         Εμμανουήλ Μπεμπένης       Ισίδωρος Γοίλιας