Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου – 24ωρη Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία
Θα είμαστε εκεί…
Αγαπητοί συνάδελφοι,
την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου, ημέρα πανελλαδικής – πανεργατικής απεργίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι όλης της χώρας αγωνίζονται για την ανατροπή των νέων, ισοπεδωτικών αυτή τη φορά, παρεμβάσεων στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα.
Οι νέες προκλητικές απαιτήσεις των δανειστών και η συμπερίληψή τους, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, στο νέο αναθεωρημένο πρόγραμμα, το οποίο μέλλει να οριστικοποιηθεί εντός των επομένων ημερών, οδηγούν σε αδιέξοδο την οικονομία, επιτείνουν την ύφεση, συνθλίβουν την όποια αναπτυξιακή προοπτική και, δυστυχώς, επιφυλάσσουν, σταθερά, για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τους απόμαχους της ζωής ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση.
Με το νέο πακέτο περικοπών προωθείται:
· αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη (άραγε ποιος θα εργάζεται μέχρι τότε;)
· μείωση των μισθών και των συντάξεων, η οποία συντελείται με τρεις τρόπους:
α) με τη νομοθετική ρύθμιση των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων, σε νέα κατώτερα επίπεδα
β) με τη συνεπακόλουθη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και, μάλιστα, κατά παρέκκλιση του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ρητά ότι ο προσδιορισμός του ύψους των αμοιβών ανά κλάδο και επιχείρηση εμπίπτει στο πεδίο δράσης των κοινωνικών εταίρων, εργαζομένων και εργοδοτών.
Μην λησμονούμε, επιπλέον, ότι η προσφυγή στις υπηρεσίες του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), με τις διαδοχικές στρεβλώσεις στην εργατική νομοθεσία, είναι πλέον ανέφικτη.
γ) αξίζει, επίσης, να υπενθυμίσουμε ότι ο Φεβρουάριος του 2013 δεν απέχει πολύ. Πρόκειται για το χρονικό σημείο, από το οποίο και στο εξής καταπίπτει η ισχύς των υφιστάμενων κλαδικών συμβάσεων.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αποδοχές μας να προσδιορίζονται, μετά την παρέλευση της μετενέργειας και εφόσον στο μεταξύ δεν έχει υπογραφεί νέα κλαδική σύμβαση, στο ύψος του βασικού μισθού και τεσσάρων επιδομάτων [τέκνων, επιστημονικό, πολυετίας (το οποίο παγώνει έως ότου το ποσοστό ανεργίας «πέσει» κάτω από το 10%) και ανθυγιεινής εργασίας].
· περαιτέρω ενίσχυση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής απασχόληση) και συνολικά μείωση των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης. Αξίζει εδώ να επισημανθεί ότι στις πρόσφατες «διαρροές», σε ό,τι αφορά τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα εργασιακά, περιλαμβάνονται επιπλέον απαιτήσεις της τρόικας για ουσιαστική κατάργηση της πενθημέρου και ημερήσια εργασία μέχρι και 13 ώρες!!!
· ακόμη μεγαλύτερος περιορισμός των δημοσίων δαπανών για υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, οι οποίες αναπόφευκτα οδηγούν σε συγχωνεύσεις ή ακόμη και καταργήσεις νοσοκομείων και μονάδων υγείας και σε δραματική αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων σε διαγνωστικές εξετάσεις και ιατρικές πράξεις. Οι τραγικές εικόνες των ασφαλισμένων και, δυστυχώς, των συνταξιούχων να εκλιπαρούν για την κάλυψη της φαρμακευτικής τους δαπάνης αποτελούν στοιχείο της καθημερινότητας, ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όλων μας.
· περιστολή δαπανών για την παιδεία, που οδηγούν σε νέες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και παιδικών σταθμών. Το πρόβλημα αναμένεται να γίνει εντονότερο το αμέσως επόμενο διάστημα, με τις σχολικές μονάδες να αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα θέρμανσης, ενώ οι εικόνες υποσιτισμένων παιδιών και οι εκκλήσεις τοπικών φορέων και μη κυβερνητικών οργανώσεων θα επανέλθουν στο προσκήνιο, όπως επίσης και οι εικόνες των αστέγων και των εξαθλιωμένων στα μεγάλα αστικά κέντρα.
· μείωση ή κατάργηση προνοιακών επιδομάτων (πολύτεκνοι, άτομα με αναπηρία, χαμηλοσυνταξιούχοι)
· περαιτέρω απαξίωση και εκποίηση του δημοσίου πλούτου, κερδοφόρων και εν πολλοίς μονοπωλιακών δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών και στρατηγικής και εθνικής σημασίας υποδομών (λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια).
Και όλα αυτά ενώ την ίδια στιγμή το επίσημα καταγεγραμμένο ποσοστό ανεργίας εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη (24%). Επιπλέον, το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα (δηλαδή, το τι κοστίζει στην επιχείρηση η παραγωγή των προϊόντων για κάθε ώρα) μειώθηκε κατά 11,5% συνολικά, όταν στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 1,5% και στην Ε.Ε. των 27 χωρών αυξήθηκε κατά 1,4%.
Και, βεβαίως, για ακόμη μία φορά εξυφαίνεται μια συντονισμένη επιχείρηση καθησυχασμού της κοινής γνώμης με τις γνωστές διαβεβαιώσεις ότι τα μέτρα αυτά αποτελούν τις «ύστατες θυσίες», τις οποίες καλούνται και πάλι να σηκώσουν τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ωστόσο, οι εικόνες απόγνωσης, το άγχος, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα και, γενικότερα, οι ψυχολογικές επιπτώσεις της κρίσης, με αποκορύφωμα την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της τραγικής κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.
Εκτός όμως από τη γενικότερη κατάσταση, η αναδιανομή της τραπεζικής αγοράς με εξαγορές και συγχωνεύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε συνολική αναδιάταξη του σκηνικού στον κλάδο, δεν μας επιτρέπουν σε καμία περίπτωση να εφησυχάζουμε.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της Τράπεζάς μας, όπου, δυστυχώς, τα σενάρια για τις πιθανές μελλοντικές εξελίξεις, όπως αυτά δημοσιεύονται στον ημερήσιο τύπο και κάνουν λόγο άλλοτε για απεμπλοκή, άλλοτε για θυγατροποίηση, άλλοτε για παραμονή, ενώ, τελευταία, μας προέκυψε ένα ακόμη σενάριο, αυτό τής συρρίκνωσης και της εθελούσιας εξόδου, αποτελούν, δυστυχώς τη μοναδική πηγή ενημέρωσης των συναδέλφων, με την ηγεσία να αποφεύγει να τοποθετηθεί με σαφήνεια και επίσημα για το μέλλον του Οργανισμού στην Ελλάδα.
Για τους λόγους αυτούς, καλούμε όλους εσάς, τους συναδέλφους μας, σε μαζική συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση της Τετάρτης 26 Σεπτεμβρίου, στο Πεδίον του Άρεως, στις 11:00 π.μ, για να ακυρώσουμε στην πράξη όλα εκείνα τα βάρβαρα μέτρα, που κυριολεκτικά ισοπεδώνουν την καθημερινή μας ζωή και επιφυλάσσουν, δυστυχώς, ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον, το επόμενο διάστημα, για εμάς και τα μέλη των οικογενειών μας.
Από αυτόν τον αγώνα οφείλει να μην λείψει κανείς. Θα είμαστε εκεί…
Δείξε τη δύναμή σου σε αυτούς που γράφουν σενάρια για … εσένα, χωρίς εσένα
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Εμμανουήλ Μπεμπένης Ισίδωρος Γοίλιας
