Πέμπτη 18 Οκτωβρίου – 24ωρη Γενική Απεργία
Θα είμαστε εκεί…
Αγαπητοί συνάδελφοι,
η αυριανή ημέρα δεν είναι μια ακόμη απεργία. Γι αυτό, άλλωστε, ελπίζουμε ότι και αυτή η ανακοίνωση δεν θα αντιμετωπισθεί ως ένα σύνηθες κάλεσμα ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ως μια ακόμη ενημερωτική πρωτοβουλία.
Τα μέτρα, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, μέσα σε όλη αυτή τη φαρσοκωμωδία, η οποία καθημερινά εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και ονομάζεται υποτίθεται «διαπραγμάτευση», δεν αφορούν κάποιους άλλους. Αφορούν εμάς.
Όσοι πιθανά επιχειρούν να καθησυχάσουν εαυτούς, πίσω από την ψευδαίσθηση ότι κάποιοι «καλοί» εργαζόμενοι θα περισωθούν ή θα εξαιρεθούν από την εφαρμογή των μέτρων αυτών, συνεχίζουν απλά να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε μια ψευδαίσθηση. Όσοι πάλι πιστεύουν ότι κάποιοι «φιλότιμοι» εργοδότες θα διαφοροποιηθούν και δεν θα σπεύσουν να επιβάλλουν ένα εργασιακό τοπίο – ζούγκλα, σε συνέχεια των σχετικών ρυθμίσεων, δυστυχώς, και αυτοί απατώνται.
Το νέο τοπίο, όπως διαμορφώνεται με βάση τις νέες επαίσχυντες απαιτήσεις των δανειστών, προϋποθέτει, για να γίνουμε, βεβαίως, ακόμη πιο ανταγωνιστικοί ως οικονομία (εδώ και δύο χρόνια, άλλωστε, εφαρμογής των μνημονίων έχουμε κατακλυσθεί από επενδύσεις….) και πιο «ελκυστικοί» ως εργαζόμενοι:
– αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 έτη, στα 67,
– κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε), με άμεσες επιπτώσεις στις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις (ουσιαστική κατάργηση των οικονομικών και θεσμικών ρυθμίσεων, που εμπεριέχονται σε αυτές),
– κατάργηση της πενθήμερης εργασίας και του οκταώρου. Μέγιστος αριθμός ημερών εργασίας, την εβδομάδα, οι έξι (6) και δεκατρείς (13) ώρες ημερήσιας εργασίας,
– νομοθετική κατάργηση των τριετιών και των επιδομάτων (ήδη γίνεται πολύς λόγος για το επίδομα πολυετίας, το οποίο υποτίθεται έχει παγώσει έως ότου το ποσοστό της ανεργίας επανέλθει σε επίπεδα κάτω του 10%), καθώς και των υπολοίπων κλαδικών και επιχειρησιακών επιδομάτων (επίδομα γάμου, παιδική μέριμνα, επιχειρησιακές προσαυξήσεις, βρεφονηπιακοί σταθμοί, κατασκηνωτικό επίδομα, επίδομα παραμεθόριων περιοχών, άδειες κ.ο.κ),
Και όλα αυτά υπό τη δαμόκλειο σπάθη των ατομικών συμβάσεων, για τις οποίες προβλέπεται ως ανώτατο όριο μηνιαίας αποζημίωσης τα 400€ της ΕΓΣΕΕ.
· δραματική μείωση των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης, σε συνδυασμό με τη μείωση του σχετικού χρόνου προειδοποίησης,
· κατάργηση του αφορολογήτου ορίου, νέοι φόροι και χαράτσια,
· μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις και οριστική κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης.
Αναρωτιόμαστε, υπάρχει κάτι από τα παραπάνω που δεν μας αφορά;
Συνάδελφοι,
είμαστε βέβαιοι ότι κατανοείτε το μέγεθος των αλλαγών, που πρόκειται να καταβαραθρώσουν την καθημερινότητά μας, χωρίς την ίδια στιγμή να προσφέρουν κανένα στήριγμα στην υποτιθέμενη «ανόρθωση» της ελληνικής οικονομίας.
Η στόχευση είναι ξεκάθαρη. Στόχος είμαστε όλοι εμείς. Εργαζόμενοι δίχως εργασιακά δικαιώματα, χωρίς το προστατευτικό πλαίσιο ενός κράτους πρόνοιας με δημόσιες δομές για όλους (υγεία, παιδεία, εργασία), σε συνθήκες επισφαλούς εργασίας (εκ περιτροπής απασχόληση, ελαστικές μορφές εργασίας), χωρίς ασφάλιση, χωρίς συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δίχως ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με διαδοχικές φοροεπιδρομές και χαράτσια χωρίς το παραμικρό στοιχείο ανταποδοτικότητας, με μια αγορά που συνεχίζει να λειτουργεί ασύδοτα για μια σειρά βασικών καταναλωτικών αγαθών, πιθανά, σε λίγο καιρό, δίχως αξιοπρέπεια, όταν θα προσπαθούμε απεγνωσμένα να καλύψουμε τις δόσεις των δανείων μας, τις ανάγκες σε θέρμανση κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου και τις νέες αυξημένες φορολογικές μας «υποχρεώσεις».
Ο «λογαριασμός» δεν έχει άλλον παραλήπτη. Μας αφορά.
Ας φροντίσουμε, έστω και τώρα, όσο ακόμη υπάρχει καιρός, χωρίς άλλη αναβολή, χωρίς ενδοιασμούς, δίχως αυταπάτες να αναμετρηθούμε με όλους αυτούς, που επιφυλάσσουν για εμάς και, κυρίως, τα παιδιά μας ένα ζοφερό μέλλον.
Αν και αυτή τη φορά γυρίσουμε την πλάτη στον αγώνα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, αν και πάλι πιστέψουμε ότι ο αγώνας αφορά τους άλλους και, ίσως, την ημέρα των κινητοποιήσεων πιάσουμε τον εαυτό μας να ενοχλείται ακόμη και από την απεργία των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, για το γεγονός ότι «δυσκολεύουν» την πρόσβασή μας στην εργασία μας, τότε, δυστυχώς, για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι. Βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στο σκοτάδι και, δυστυχώς, οι μελλοντικές δυνατότητες αντίδρασής μας μοιάζουν να είναι μηδαμινές.
Τώρα λοιπόν, πριν να είναι πλέον πολύ αργά, ας ενώσουμε τη φωνή μας και τις δυνάμεις μας με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους, που οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο και μια διέξοδο από την ασφυκτική θηλειά των μνημονίων, των περικοπών, των χαρατσιών, των φοροεπιδρομών, της γενικευμένης ανασφάλειας, της εθνικής κατήφειας.
Όλοι και όλες στην Απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης 18 Οκτωβρίου, στο Πεδίον του Άρεως.
(Προσυγκέντρωση Σ.Ε.Υ.Τ.Κ.Ε, Ιουλιανού και Πατησίων)
Είμαστε πολλοί , Έχουμε τη δύναμη, Μπορούμε να τους σταματήσουμε
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Μπεμπένης Εμμανουήλ Ισίδωρος Γοίλιας
