ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
“Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω;” [1]
Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,
τις επόμενες μέρες πραγματοποιούνται σημαντικές καταστατικές διαδικασίες Συλλόγων (Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΑΠ, εκλογές ΣΕΤΠ). Από αυτές θα κριθεί ουσιαστικά το μέλλον της συλλογικής εκπροσώπησης των εργαζομένων στην Τράπεζα Πειραιώς.
Ο ρόλος των συναδέλφων μας και στις δυο αυτές διαδικασίες είναι καθοριστικός.
Με τις επιλογές τους ή θ’ ανοίξουν δρόμους πραγματικής ενότητας και προοπτικής για όλους ή θα υποθηκεύσουν το κοινό μέλλον. , οι συνάδελφοί μας μπορούν και οφείλουν ν’ ανοίξουν το δρόμο για την πραγματική ενοποίηση των Συλλόγων, που δραστηριοποιούνται στην Τράπεζα, στην προοπτική της δημιουργίας ενός ΝΕΟΥ, ενιαίου, μεγάλου και αντιπροσωπευτικού Συλλόγου.
Ενός ΝΕΟΥ Συλλόγου, που θα προκύψει μέσα από ανοικτές, δημοκρατικές, συμμετοχικές διαδικασίες, με σαφή διεκδικητικό προσανατολισμό, για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζόμενων.
Ενός ΝΕΟΥ Συλλόγου, που θα δώσει όραμα και προοπτική στον κάθε εργαζόμενο, να ορθώσει ανάστημα στην αυθαιρεσία, να βάλει τέλος στην ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία, το φόβο, την αδράνεια.
Είναι ιστορική ευθύνη των εργαζομένων και του ΣΕΤΑΠ, ενός μεγάλου Συλλόγου με παράδοση και αρχές, να προχωρήσουν σε αυτήν τη σημαντική απόφαση. Δεν υπάρχουν περιθώρια για δισταγμούς, αναβολές ή άλλα παρελκυστικά προσκόμματα. Αυτά είναι αδιέξοδα και επικίνδυνα, υπονομεύουν την ενότητα και την απαραίτητη κοινή προοπτική.
Είναι πρόσφατο το παράδειγμα των εργαζομένων της πρώην Εμπορικής και οι συνέπειες, που είχε για τους μισθούς (σημαντικές μειώσεις) και τον Κανονισμό Εργασίας τους η επιχειρησιακή σύμβαση, την οποία υπέγραψε γι’ αυτούς το εκεί αντιπροσωπευτικό σωματείο με τη Διοίκηση της Alpha. Αυτό και μόνο δεν επιτρέπει να εφησυχάζουμε.
Από την άλλη, οι επερχόμενες εκλογές του ΣΕΤΠ και κυρίως η στάση των συναδέλφων μας σ’ αυτές, είναι καθοριστικής σημασίας για την ποιότητα και την προοπτική της συλλογικής μας εκπροσώπησης.
Με τη συμμετοχή και την ψήφο τους στις εκλογές του ΣΕΤΠ, οι συνάδελφοι ουσιαστικά αποφασίζουν για το μέλλον της εργασίας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Ας αναρωτηθούν:
Στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΑΠ (πρώην Αγροτικής)
-
επιλέγουν κάτι πραγματικά νέο, αξιόπιστο και με προοπτική για το μέλλον των εργασιακών μας σχέσεων; Μπορεί αυτό το νέο να προκύψει από τα ίδια υλικά του παρελθόντος, που έχουν ήδη δοκιμαστεί και σε ορισμένες περιπτώσεις απαξιωθεί στη συνείδηση των εργαζομένων;
-
επιλέγουν, με βάση και την προγενέστερη εμπειρία, για την ουσιαστική εκπροσώπηση των εργασιακών μας θεμάτων; Ή εντέλει επιλέγουν τη διαιώνιση της ίδιας ατελέσφορης κατάστασης, που επικρατούσε ώς σήμερα στην Τράπεζα Πειραιώς;
-
επιλέγουν την προστασία και περαιτέρω διεύρυνση των θεσμικών και μισθολογικών μας κατακτήσεων, με ενιαία και ισότιμη μεταχείριση για όλους τους εργαζόμενους; Ή επιλέγουν ένα όχι και τόσο απίθανο κακό σενάριο υπογραφής νέας επιχειρησιακής σύμβασης, με ανατροπές σε μισθούς και Κανονισμό Εργασίας;
-
επιλέγουν την ουσιαστική, ποιοτική αναβάθμιση της εργασίας μας; Ή επιλέγουν να συντηρούν την ίδια αδιέξοδη κατάσταση τής συνεχούς καταστρατήγησης του νομίμου ωραρίου εργασίας, της διαρκούς συσσώρευσης υπολοίπων κανονικής αδείας, της εντατικοποίησης της εργασίας με ατομικούς ποσοτικούς στόχους κ.ο.κ. ;
Οι επιλογές των συναδέλφων και στις δυο καταστατικές διαδικασίες, του ΣΕΤΑΠ και του ΣΕΤΠ, είναι ουσιαστικές, με υψηλό μερίδιο ατομικής ευθύνης και δύσκολα αντιστρέψιμες. Από αυτές θα κριθεί πόσο πραγματικά θέλουμε την ουσιαστική αλλαγή των πραγμάτων, αντί απλώς να ματαιοπονούμε, αναφωνώντας και εμείς, όπως ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης, το: «κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω».
Από την πλευρά μας, δηλώνουμε έτοιμοι να συζητήσουμε για την πραγματική ενότητα των Συλλόγων, πάνω σε στέρεες συνδικαλιστικές αξίες και με στελέχη αξιόπιστα, που αποδεδειγμένα επιθυμούν και εργάζονται προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δεν είμαστε μοναχικοί Δον Κιχώτες, ούτε θα μείνουμε απλοί θεατές των εξελίξεων.
Συνεχίζουμε να είμαστε στο πλευρό των συναδέλφων και να παρεμβαίνουμε αποτελεσματικά για τα θέματα, που τους αφορούν. Αυτή είναι η δική μας στάση αρχής απέναντι στα μέλη μας και τους συναδέλφους, που με συνέπεια εκπροσωπούμε.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση στα τηλ. του Συλλόγου 216 4001691 – 3 (εσ. 81691, 81692 και 81693).
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Εμμανουήλ Μπεμπένης Ισίδωρος Γοίλιας
[1] Όταν μαθεύτηκε ότι ο Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μετά τη μάχη της Χαιρώνειας, ερχόταν προς την Κόρινθο, όλοι οι Κορίνθιοι άρχισαν πυρετωδώς την οργάνωση της άμυνας. Όλοι κάτι έκαναν. Τότε ο Διογένης άρχισε να κυλά το πιθάρι του πάνω – κάτω στο Κράνειο, τον οχυρό λόφο της Κορίνθου. Και όταν ρωτήθηκε τι κάνει αποκρίθηκε: «Κυλώ κι εγώ το πιθάρι μου, για να μη φαίνομαι πως είμαι άεργος».
Έκτοτε περί ματαίων και ασκόπων ενεργειών, καθιερώθηκε να λέγεται το παροιμιακό: «Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω». Δηλαδή ματαιοπονούμε.
(βλ. Σαράντος Ι. Καργάκος, Μέγας Αλέξανδρος, σ. 185)
