Tue, 15 October 2024

 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ
Atomikoi_stohoi 

Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,

η αυξανόμενη εντατικοποίηση της εργασίας για την επίτευξη ατομικών ποσοτικών στόχων, είναι, χωρίς υπερβολή, καθημερινή πραγματικότητα για τους περισσότερους συναδέλφους.

Η διαρκής πίεση για την προώθηση ασφαλιστικών προϊόντων, την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, την πώληση αμοιβαίων κεφαλαίων ή και την προσέλκυση καταθέσεων συνοδεύεται από εξοντωτικά ωράρια και στόχους συνήθως αυθαίρετους και άπιαστους.

Όλα αυτά μοιάζουν τελείως παράλογα τη στιγμή μάλιστα που συνεχίζεται η συρρίκνωση του κορμού των τραπεζικών δραστηριοτήτων χρηματοδότησης τής οικονομίας. Μιας οικονομίας που, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, συνεχίζει να πλήττεται από την ύφεση για έβδομη συνεχή χρονιά, με την επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στο 27,1% του ενεργού πληθυσμού και την ανεπίσημη να αγγίζει το 40%.

Οι σοβαρές συνέπειες τέτοιων πρακτικών, ενόψει και της επικείμενης αξιολόγησης του προσωπικού, καθιστούν αναγκαία και επείγουσα την έγκαιρη παράθεση επεξεργασμένων θέσεων από το συνδικαλιστικό κίνημα.

Επειδή το πρόβλημα δεν γεννήθηκε σήμερα, αξίζει να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, με τη βοήθεια θέσεων και ερευνών της ΟΤΟΕ για την ατομική στοχοθεσία (Γραμματεία Εργασιακών Σχέσεων & Συμβάσεων της ΟΤΟΕ, Τετράδιο Εργασιακών Σχέσεων «Ατομική Στοχοθεσία και Εργασιακό Στρες», Νοέμβρης 2009), ποιές ήταν οι συνέπειες των ατομικών ποσοτικών στόχων στις εργασιακές σχέσεις και στην τραπεζική πρακτική, τα προηγούμενα χρόνια.

Τα πιστωτικά ιδρύματα είχαν επιδοθεί σ’ έναν ανηλεή αγώνα για την πώληση των πάσης φύσεως δανείων, πιστωτικών καρτών και σύνθετων επενδυτικών προϊόντων (βλ. ΜΑΕΚ). Πιο κραυγαλέες ήταν οι περιπτώσεις των περίφημων εορτοδανείων, μετοχοδανείων και διακοποδανείων, με τις γνωστές σε όλους μας καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία, την οικονομία, τις ίδιες τις τράπεζες, κατά παράβαση των ορθών τραπεζικών πρακτικών.

Και όλα αυτά, στο βωμό της με οποιοδήποτε κόστος μεγιστοποίησης των κερδών των τραπεζών, αλλά και των παχυλών αμοιβών, των bonus και stock options των περίφημων «golden boys» (ένας ακόμη όρος, που συνδέθηκε με την εμφάνιση τής οικονομικής κρίσης), μέσω της υιοθέτησης επιθετικών μεθόδων πώλησης, στο όνομα της «Διοίκησης βάσει Στόχων», από την οποία εφήρμοσαν την πιο απλοϊκή, ισοπεδωτική και μυωπική εκδοχή της: τον αυθαίρετο καθορισμό, την επιβολή και το ανελέητο κυνήγι ατομικών ποσοτικών στόχων. Τη μετάθεση στους εργαζόμενους επιχειρηματικών κινδύνων και ευθυνών για αποφάσεις της Διοίκησης, εξωγενείς παράγοντες και αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, που οι ίδιοι δεν είχαν τη δυνατότητα να καθορίσουν.

Με βάση τις επεξεργασμένες θέσεις και τα συμπεράσματα ερευνών της ΟΤΟΕ και άλλων ευρωπαϊκών συνδικάτων, η εφαρμογή της ατομικής ποσοτικής στοχοθεσίας σε εργαζόμενους και στελέχη συνεισφέρει καταλυτικά στη χειροτέρευση των εργασιακών συνθηκών και ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για:

 

  • την εντατικοποίηση της εργασίας, με συστηματική παραβίαση του νομίμου ωραρίου εργασίας.
  • την έξαρση του φαινομένου των απλήρωτων υπερωριών και της αδυναμίας λήψης κανονικών αδειών.
  • την αδυναμία προγραμματισμού και ομαλού συνδυασμού της εργασιακής, οικογενειακής και  κοινωνικής ζωής.
  • τη δημιουργία συνθηκών υψηλής εργασιακής ανασφάλειας, άγονου ατομικιστικού ανταγωνισμού, αβεβαιότητας και απογοήτευσης, λόγω του αυθαίρετου προσδιορισμού και του άδικου υποβιβασμού της πραγματικής απόδοσης του εργαζόμενου. Ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης και ύφεσης, όταν με πρόσχημα την «ανεπαρκή απόδοση» μπορεί να απειληθεί και η ίδια η εργασία.
  • την άνιση μεταχείριση ή και αυθαίρετες διακρίσεις σε βάρος λ.χ. των εργαζόμενων μητέρων, των εργαζόμενων με ειδικές ανάγκες ή με αυξημένα οικογενειακά βάρη, που κρίνονται με αυθαίρετους και συνήθως ισοπεδωτικά καθορισμένους από τη Διοίκηση ατομικούς στόχους.
  • τη συστηματική παραβίαση νόμων, συλλογικών συμβάσεων, ακόμη και στοιχειωδών μέτρων προστασίας της ψυχικής ισορροπίας και της υγείας των εργαζόμενων.
  • την εκδήλωση φαινομένων αυξημένου εργασιακού στρες και σοβαρών προβλημάτων υγείας, με τον τραπεζικό κλάδο να  «πρωταγωνιστεί» στην εκδήλωσή τους, χωρίς όμως αυτά να έχουν συστηματικά καταγραφεί ή αναγνωριστεί επίσημα ως επαγγελματική ασθένεια στη χώρα μας.
  • ριψοκίνδυνες επιχειρηματικές αποφάσεις, πρακτικές ελλιπούς πληροφόρησης, καταχρηστικής επιβάρυνσης ακόμη και συστηματικής παραπλάνησης του πελάτη, «αρκεί να πιάσουμε το στόχο» (βλ. περιπτώσεις «τοξικών» τραπεζικών προϊόντων, «δομημένων» ομολόγων κ.α).

Με βάση τα παραπάνω και τις διαπιστωμένες αρνητικές εμπειρίες του κλάδου, το βέβαιο είναι ότι οφείλουμε να επαγρυπνούμε. Να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν τις πολύπλευρες επιπτώσεις και τους κινδύνους από την υιοθέτηση συστημάτων ατομικών ποσοτικών στόχων στους χώρους εργασίας, καθώς και κάθε απόπειρας καταχρηστικής σύνδεσής τους με την αξιολόγηση  απόδοσης, την εξέλιξή μας στην Τράπεζα, την εργασία ή τις αμοιβές μας.

Με αφετηρία τις τεκμηριωμένες θέσεις της ΟΤΟΕ, οφείλουμε ως εργαζόμενοι να:

  • απορρίψουμε τους ατομικούς – ποσοτικούς στόχους ως κριτήρια αξιολόγησης της απόδοσης των συναδέλφων.  Ο βαθμός επίτευξής τους δεν νομιμοποιείται να επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο τη συνολική αξιολόγηση απόδοσης και την υπηρεσιακή εξέλιξη του εργαζόμενου, ούτε βεβαίως να στοιχειοθετεί λόγο καταγγελίας ατομικής σύμβασης εργασίας.
  • αντιταχθούμε σε κάθε παραβίαση του νομίμου ωραρίου εργασίας, με όχημα ή πρόσχημα την επίτευξη ατομικών στόχων.
  • διεκδικήσουμε συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις για ομαλό συνδυασμό των οικογενειακών, κοινωνικών και εργασιακών μας υποχρεώσεων.
  • απαιτήσουμε συλλογικές και ταυτόχρονα ποιοτικές παραμέτρους απόδοσης, με σαφή και τεκμηριωμένη εξειδίκευση σε επίπεδο ομάδας, καταστήματος, υπηρεσίας. Με τήρηση των κανόνων και των ορθών τραπεζικών πρακτικών. Με κατάλληλη εκπαίδευση και αποτελεσματική υποστήριξη των εργαζόμενων στην εκτέλεση της εργασίας τους.

Στους εξωπραγματικούς στόχους, που επιδιώκεται να καθορίζουν την αξιολόγηση, ακόμη και την επαγγελματική μας τύχη, εμείς οφείλουμε να αντιτάξουμε την προστασία της ποιότητας της εργασίας, της ζωής και της υγείας μας.

Όλοι μαζί μπορούμε!

Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση στα τηλ. του Συλλόγου 216 4001691 – 3 (εσ. 81691, 81692 και 81693).

                                           Με συναδελφικούς χαιρετισμούς                          

                            Ο Πρόεδρος                                        Ο Γεν. Γραμματέας

                  Εμμανουήλ Μπεμπένης                                  Ισίδωρος Γοίλιας